Bugün Çanakkale destanın 105. yıldönümü.

Yani, Türk' ü ve Kürt'ü ile, Laz’ı ve Çerkez'i ile yediden yetmişe tüm vatan evlatlarının, ORTAK VATAN ve ORTAK BAYRAK adına canlarını feda ettikleri kahramanlık ve toplumsal birlik günü.

Ne tesadüftür ki bizler 80 milyon olarak böylesi bir destanı yad ederken bugün itibarıyla yine o günlere emsal bir tehlike ile karşı karşıyayız.

Dün emperyalist güçlerin dayattığı imha dayatması bugün küresel corona virüs salgını dayatmış durumda.

Bugünün, dünden bir farkı yok.

Yediden yetmişe hepimiz tarifsiz bir yok olma tehlikesi ile karşı karşıyayız.

Ülkede adeta bir seferberlik ruhu var.

Hal böyle iken, gün çekişme ve kavga etme günü değil.

Gün CANAKKALE RUHU ile bütünleşme günüdür.

Elbette ki geçmişte onarılmaz yaralar oluşmuştur.

Husumetler olmuştur.

Lakin bugün elimizin içinde bir cenaze var ve o cenazeyi el birliği ile kaldırmak zorundayız.

Hal böyle iken başta devlet ve devleti yöneten iktidar ve sonrasında devletle mücadele içinde olan tüm yapıları sağduyuya davet ediyoruz.

Emin olun ki gidecek başka yerimiz yoktur.

Kabul etsek de etmesek de ortak vatanda bir arada yaşamak zorundayız.

Onun için naçizane çağrımdır.

İlk adımı hakim ve karar sahibi olan devlet büyükleri atmalı.

Barış çağrısını yenilemeli.

Cezaevlerini boşaltmalı.

Ekonomik kolaylıklar sağlamalı.

Sicil affı hayat geçirmeli.

Akabinde tüm silahlı yapılar silah bırakmalı.

Ayrışma ve kutuplaşma zihniyetinden uzaklaşmalı.

Emin olun ki bunlar imkânsız şeyler değil.

Çünkü ÇANAKKALE DESTANINDA bunu başardık.

Hele dönüp de Ortadoğu 'da olup bitenlere bakın.

Nasıl da dağılmışlar.

Yurtlarından, vatanlarından kopup gelip sınır boylarında donarak ölen mültecilerin yaşadıkları acılara bakın.

Cesetleri kıyıya vuran çocukların dramına bakın.

Bu dram ve acılardan ders alın.

Vallahi de billahi de bu ülke hepimize yeter.

Yeter ki insanca bir arada yaşayabilelim.

Emperyalist ve işgalci güçlerin Ortadoğu halklarına vereceği bir şey yoktur.

Halepce, Gazze, Kudüs, Trablusgarp, İdlip ve Arakan'da gördük bunları.

Bir virüs iletti gündemimize girdik bakın Nasıl da panikliyoruz.

Ya peki yarın bir iç savaş olsa halimiz ne olur?

Nereye gideriz?

Bu çoluk-çocuğa nasıl bakarız?

Kim kapılarını acar bize, kim bizi kabul eder?

Hariçten gazel okumak güzeldir, lakin yaşayan, çeken bilir.

Onun için bir kez daha altını kalın ve kırmızıçizgilerle çizerek belirtiyorum.

GÜN ÇANAKKALE RUHU GÜNÜDÜR.

GÜN, TOPLUMSAL MUTABAKAT GÜNÜDÜR…

Bu corona virüsü laneti ile tek vücut halinde mücadele edelim.

Birbirimize destek olalım.

Çünkü bizim bizden başka dostumuz yoktur.

Bu vesile ile ortak Vatan uğrunda canlarını veren Çanakkale şehitlerini rahmet ve şükranla anıyorum.