Halkların Demokratik Partisi (HDP) Kocaeli Milletvekili, İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu Üyesi Ömer Faruk Gergerlioğlu, aileleri ve yakınlarından uzaktaki hapishanelere nakledilen mahpusların sorunlarına dair önerge verdi.
Nakil sorununun, sadece mahpusu değil aileleri ve mahpusların çocuklarını da yakından ilgilendirdiğini ifade eden Gergerlioğlu, görüşe gitmek isteyenlerin kilometrelerce yol katetmek zorunda kalması bir yana bunun getirdiği maddi yükü de hatırlattı.
“Ailesi Van’da olan bir mahpusun Edirne’ye, Edirne’de ailesi olan bir mahpusun Antalya’ya gönderilmesinin akılla izahı yoktur” diyen Gergerlioğlu, mahpusların ailelerinin de cezalandırıldığını ifade etti.
Gergerlioğlu, kendi internet sitesinden ulaşılabilen “Yurttaş İletişim Formu”na bu konuyla ilgili gelen mektuplara da önergesinde yer verdi.
Nakil sorunu yaşayan ailelerin anlatımları şöyle:
“Akrabalarımdan otobüs parası istemekten yoruldum”
“Eşim iki yıldır Silivri’de tutuklu, 10 yıl hüküm verildi. Ben de 8 ay tutuklu kaldıktan sonra tahliye edildim. İki küçük kız çocuğum annelerine kavuştular fakat maddi sıkıntılardan dolayı İstanbul’daki kiralık evimizden memlekete [Malatya] taşınmak zorunda kaldık.
“Şimdi sadece ayda bir kez Silivri Cezaevindeki eşimi ziyaret etmek için çocuklarımla İstanbul’a gidiyoruz. Tüm akrabalarımdan otobüs parası istemekten çok yoruldum, çoğu zaman da olumsuz cevap alıyorum. Bir gidiş dönüşümüz 600-700 TL tutuyor.
“Hiçbir gelirimiz yok yollarda yaşadığımız perişanlık had safhada. Eşim dört kez Malatya’ya nakil istedi üç kez ret cevabı geldi, ‘cezaevleri çok dolu’ dendi. Ama artık biz de madden ve psikolojik olarak tükendik. Çevreye muhtaç olmak çok zor ne yapabilirim bilemiyorum.
“Bir aydır Malatya’da iş arıyorum, ev eşyaları eşimin memleketinde, Konya Akşehir’de bir odaya sıkıştırılmış bir halde. Ben iki küçük kızımla Malatya’da köydeyim, evim yok. Bir süre eşimin memleketinde kaldık. Su anda ise 85 yaşındaki babamın yanında köydeyiz. Tükendik artık bari bu yol çilesini çekmeyelim.”
“Hem maddi hem manevi tükendik”
“Abim okul müdürüydü. Temmuz 2016’da gözaltına alındı, 9 yıl ceza aldı. Kendisi Eskişehir’de yaşıyordu. Dava 10 yıl önce görev yaptığı Kayseri’den açıldı. Nevşehir cezaevinden Kayseri Bünyan cezaevine nakil oldu.
“Yengem ve iki çocukları Eskişehir’de yaşıyor. Defalarca nakil için dilekçe verdik, masrafları biz karşılarız diye, ama her seferinde ret cevabı alıyoruz. İki seneyi aşkın görüş günleri bizlere ve çocuklara eziyet oldu. Hem maddi hem manevi tükendik artık.”
“Çocuklarımı götüremiyorum”
“Eşim Kayseri Bünyan Cezaevinde. Ben ise çalışmadığım ve hiç bir gelirim olmadığı için memleketim Hatay/İskenderun’a üç çocuğumla birlikte gelmek zorunda kaldım. İki yıldır burada yaşamaya çalışıyorum.
“Maddi yetersizlikten dolayı eşimin görüşlerine gitmek benim için çok önemli bir problem oluyor. Eşim 8 yıl 1 ay 15 gün hüküm aldı. Yani her şey böyle devam ederse daha 3 yıl cezaevinde. Ben kendim ayda bir gitmeye çalışıyorum ama çocuklarımı götüremiyorum.
“Hüküm de alındıktan sonra eşim defalarca İskenderun T Tipine nakil için dilekçe vermesine karşılık dilekçesine ret cevabı geldi.”
Kaç çocuk devlet korumasına alındı?
Gergerlioğlu, Cumhurbaşkanı Yardımcısı Fuat Oktay’ın cevaplaması istemiyle verdiği önergede şunları sordu:
* Son iki yıl içerisinde kaç kişi mevcut cezaevlerinden ailelerine daha yakın bir cezaevine nakil isted,? Bu nakil taleplerinden kaçına olumlu cevap verildi?
* Ailelerinden uzak cezaevlerine gönderilerek tutuklu ve hükümlüler gibi ailelerini de cezalandırılmak istendiği iddiası doğru mu?
* Anne ve babası tutuklu veya hükümlü olduğu sebebiyle kaç çocuk devlet korumasına alındı?
* Cezaevi nakil problemlerinin çözümü konusunda atılması planlanan somut adımlar nelerdir? (AS)
